علی اکبر

علی‌اکبر فقط ۶ سالشه… کودکی پیش‌دبستانی که هنوز فرق رؤیاهای شیرین با واقعیت‌های تلخ زندگی رو خوب نمی‌فهمه.
برادر بزرگ‌ترش با وجود دیسک کمر، سخت کار می‌کنه تا بتونه شهریه دانشجوی حقوق بودنش رو بده.
برادر دیگه‌شون ۱۷ سالشه؛ هر روز با تشنج و درد صرع می‌جنگه و با چشم‌های خسته، همچنان سعی می‌کنه درس بخونه.

پدرشون کارگر برقکاره؛ بعضی روزها کار هست، خیلی روزها نه.
مادر هم با بیماری قلبی دست و پنجه نرم می‌کنه، اما پول داروهاش رو ندارن.
اونها مستأجرن و حتی برای پختن یک وعده غذای گرم، گاز ندارن.
نه گرمایی برای غذا هست، نه خیالی آسوده برای فردا…

اما تو می‌تونی گرمایی باشی توی این خونه‌ی سرد؛
بخشی از دلگرمیشون باشی.